Uykusuz Yağmur

Sabahın erken vaktinde Sandıktan, kıyıda köşede birikmiş

Şiirlerimi çıkardım

Ve teker teker okudum, karanlığa

Sesim kaskatı kesildi

Benzim sapsarı

Sabahın ilk ışığıyla söndü

İçimde tek gecede yanan bin yıllık ateş

Ve o bir gecede çok eski bir savaştayım

Ajandam zırhım ve keskin kılıç kalemim

Kendimi cesurca atmışım savaş meydanına

Haykırışım tanımadığım insanların

Feryatlarıyla karışmışken

Yağmur yağar ve yenerim ruhumu

Yağmur yağar ve erir günahlarım